Icimi akitmam lazim
Dun Alple yasadigim en zor gunlerden biriydi.
Dun oglumuz adina ona ait bir parcayi alma hakkini kendimizde gorup, onunla hic konusup ona ne yuzden neyle karsilasacagini anlatma ihtiyaci duymadan, onun icin sunnet olma yasinin henuz bebekken oldugu varsayimini hic enine boyuna sorgulayip arastirip uzerinde dusunmeden kabul ederek sunnet ettirdik. Saatlerce neden oldugunu anlamadan ac birakildiktan sonra, hafif uyusturulmus halde hic tanimadigi bir grup saglik ekibine emanet edilip yabanci bir yerde genel anesteziyle - bebeklerde genel anestezide bilinc yetiskinlerdeki gibi tamamen kaybolmuyor, uyanik ama cakirkeyf gibi oluyorlarmis- onun icin karar kilinmis operasyonu oldu.
Odaya geri getirildiginde narkozun etkisinden yavas yavas cikmaya calisiyordu . O zaman tam ne hissetigini yuzlerce kere sonrasinda dusunup anlamaya calistim, henuz konusamadigi icin bunu bilmenin yolu yok, ki bebekken sunnet ettirdigimiz icin pisman oldugum binlerce seyden biri bu. Doktorlarin soyledigine gore Alpin operasyon sonrasi aci ceker gibi aglayip cirpinislari aci cekmesinden degil, tamamiyle narkozun etkisinden. Dogru mu? Belki, ama dun alpin o 40-45 dk suren insanin kanini donduran o halinde beni cok rahatsiz eden bana gore yanlis olan bi seyler vardi. Alp daha once de ayni sekilde ayni narkozu alip gida alerjisi olup olmadiginin anlasilmasi icin biopsiye girmisti, ciktiginda dunku gibi degildi, kolaylikla emip rahat bi uykuya dalip kendine usul usul gelmisti. Dun acidan mi, korkudan mi, uykusuzluk ya da saatler suren acligin ve sunnetin ardindan sonra o an tek icinde oldugu seyden cikabilmek icin tek aradigi seye anne sutune kavusmak icin 45 dk daha beklemek zorunda kaldigi icin mi - bunlardan hangisi ya da hangileri yuzunden- bilemiyorum sunnet sonrasi COK hirpalandi. Sonunda emmesine izin ciktiginda arada kendini memeden cekip kesik caresiz cigliklar ata ata zar zor sakinlesip uykuya dalabildi. Sonrasinda; Alpin uykuyla ve sakinlesebilmek icin sigindigi elindeki tek varlik arasindaki (anne sutuyle) ic ezici gelgitli cirpinislari butun gece boyunca devam etti. Alp butun gece ara ara ciglik atip, caresizlikle ve aciyla aglayip kendini memeyle telkin etmeye calisarak geri uyumaya calisti.
Dun ogluma tam olarak ne oldu bilemiyorum, ama o gozumuzun onunde oylece cirpindikca beni ona 9 aydir kenetleyen annelik icgudusu denen sey icimden dehsetle birseylerin yanlis, cok yanlis oldugunu bagirip durdu.
Konusamiyor olabilir ama doktorlar ne derse desin ben onun annesiyim ve operasyonun hemen sonrasini bilemiyorum ama dun yatarken uyanip attigi cigliklarindan-sesinin tonundan her kesik kesik nefes alip verisinden onun dun gece boyunca aciyla uyandigini anlayabilirim. Bu onu ilk aglarken -cirpinirken gorusum degil. Ilk aylarinda onu gece gunduz kivrandiran gida alerjisi illeti yuzunden cok daha uzun sureler benzer sekilde caresizce kucagimda emzirmeye calisip telkin etmeye calistim .Bir anne ne kadar alisik olabilirse oglunun aci cektigini seyretmeye o kadar alisigim. Daha once salincaktan dustugunde, yuzu gozu sis agri kesicisiz dikis olmak zorunda kaldiginda hissettiklerimden cok daha agir bisey hissettim dun. Dun benim icime coreklenen karabasan sadece onun aci cekiyor oldugu dusuncesinden degil, onun yasamak zorunda kaldigi seye anne babasi olarak bizim onun adina karar vermis olmamiz. Onu telkin edebilmek icin ne oncesinde ne sonrasinda onunla konusma sansini gerekli gormemis olmamiz, onu hazirlama ona alternatif sunma onun fikrini edinme hakkini , onun kendi vucudu uzerindeki hakkini bu kadar rahat goz ardi etmemiz. Onun guvenini bosa cikarmamiz.
Onun sunnetinin zamanlamasina karar verirken , bize sunulan bilginin sorgusuz dogru kabul etmeden biraz internette gezinip biraz derinlemesine bilgi toplama ihtiyacini duysaydik, sunnetin psikolojik etkilerinin ne kadar erken yapilirsa o kadar agir oldugu uyarilarini gorurduk. Acisiz sunnet diye birsey olmadigini, yeni doganlar dahil sunnetin bebeklerde fiziksel olarak da cok hirpalayici oldugunu ogrenebilirdik.
Ben dun oglumdan her ic cekisinde defalarca ozur diledim. Yalnizca daha gec yasta olursa karsilasabilecegi olasi cinsel etkileri hakkindaki mite basimizi gomup, onu henuz 9 aylikken bunlari - hem de neden oldugunu anlamadan- yasamak zorunda biraktigimiz icin.
Sunnetin zamanlamasi disinda iki konu daha var icimdeki agirligi artiran. Birincisi sunnet olup olmama alternatifini hic degerlendirmemis olmak. Sunnet yayginligi sebebiyle sadece sosyal sebeplerle de zorunlu olarak gorulebilecek bir sey ama benim kendi adima sebebim inancimdi. Gercekten inancli olsaniz bile sunnetin yaptirilmayabilecegi gibi - bunun sart bir gorev olmadigi daha cok kulturel bir pratik oldugu - gibi bir alternatif bakisin da ciliz da olsa seslendirilmesine ve bu dusunceyi cok daha once bir sekilde gormus olmama ragmen uzerinde dusunme arastirma kendi aklimi kullanarak dogru ya da yanlis kendi sonucuma ulasma zahmetini gostermemis olmam. Dusunseydim cevabim ne olurdu bilemiyorum, beni yalnizca dusunmemis olmak rahatsiz ediyor.
Beni rahatsiz eden ikinci diger konuyu belki en guzel Cemin annesinin bugun bloguna koydugu alinti ifade eder :
şiddet nerede başlar?... çocuğuna kendi değerlerini, kendi mutluluk anlayışını dayatırken mi? ....
Bu yazdiklarimi Mama-Eye'a da koyuyorum Alpi buradan takip edenler icin, ama bir sure sonra yaziyi silecegim burda kalmasini istemiyorum.
