Gece

Iki gece once Ozgeyle Ahu surpriz gece cikartmasina geldiklerinde, ben Alpi iki kisilik koca karyolanin tam ortasinda misil misil uyurken birakip balkona sohbet etmeye uzandim. Korudan gelen her cins bebek sesine Alp mi acaba diye yuregim agzimda bes on kere kulak kesildikten bir sure sonra beklenen oldu, Alpin sesi geldi. Iceriye kosarak gidip te Alpi herzamanki gibi karyolada degil de kapkaranlik odanin zemininde bagirir halde buldum. Gerisini, Alpi oyle bulunca Canla hisettiklerimizi, iki gundur kirik plak gibi oglumuzun karyoladan ne sekilde dusmus olabilecegini neresinin acidigini, onun nasil korkmus olabilecegini kafamda durmadan kurup herseyi gerisin geri defalarca yasadigim icin, yine dusunup yazmak istemiyorum. Cok - cok - cok kotuydu.

Alpe sukurler olsun hicbirsey olmadi . En ufak bir morluk, biryerinde sislik, kirik cikik hicbirsey yok . Acili aradigimizda doktor kusmayla kasilmalar olup olmadigini sorup hayir cevabini alinca kontrole getirmeyin bile bebekler duser kolay kolay birsey olmaz meraklanmayin dedi.

Alp beklemedigi sekilde kendini yerde bulmasinin ardindan sarilip emdigi tesislerin rahatlatici etkisiyle kolayca sizdi. Biz de iki yanindan ona sarilip elini ayagini avucumuzun icine yerlestirmis halde onunla yatarken, ben olani biteni kafamda gece boyunca kurdum. Icimin yuzlerce kez cekildigi o gece Alp ne kadar karsi cikarsa ciksin onun guvenligi icin artik birlikte yatmamamiz gerektigine karar verdim icimden.

Dun gece ilk karyola denememizi gerceklestirdik. Sabahinda simdi ikimizin gozlerinden de uyku akiyor , geceyi anlatmaya gerek var mi?

Bana yine zombilik halleri farz oldu , umarim o pes edip karyolada kendi kendine uyumaya alismadan ben yorgunluktan pes edip iki kisilik karyolaya 'olsun varsin birlikte ferah ferah yatariz' diye korkuluk taktirmam.