19 Nisan 2007 Perşembe

Minik adam

Alpimiz aramiza ilk katildigi gunden beri ufak bir bebekten cok minik bir adam gibi, ne istedigini iyi bilen, once kibarca isteyip elde edene kadar yilmadan vizildayan en sonunda hala bi asama kaydedemediyse cigligi basan kararli bi sahsiyet. Ilk dogdugunda rahat habitatindan durduk yere olmanin verdigi hincla uzunca bi sure yaygarayi kopartmisti. Ilk uc ayinda da avazi ciktigi kadar aglamaya meyillli hali bize onu gece gunduz kucagimizda Burhan Ocal sarkilariyla hoplatip sallatti.. Alpacinomuza kavustugumuzdan beri tatli kusumuzla birlikte Canla gozlerimizin altindaki mor halkalar da boylelikle buyudu serpildi.

Simdi 4 aylik , sular yavas yavas duruldu. Hala kabiz bi ordek oldugundan gunun en az 4 saati onun icin de bizim icin de izdirapli geciyor ama hersey aslinda cok farkli. Onun butun sancilarina ragmen direnip iki ara bir derede kahkaha attigini hayatin keyifli kismina da kiyisindan kosesinden kok salmaya basladigini gormek butun uykusuzluga yorgunluga - umarim gecici sureligine- koptugum es dost muhabbetine herseye deger

Tatli kusumuz resimde gaz sancisiyla kivranip rahatlamak icin elini kemirirken objektife yandan gulumsemeyi ihmal etmiyor

1 yorum:

Adsız dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.